Woensdag 3 juni 2009, duur : 1,5 uur. Ik had de kinderen naar school gebracht en ging daarna met hond Atilla naar de hei bij Bussum. Ik had de auto bij de voormalige speeltuin 'Rosmalen' neergezet zodat Atilla nog even lekker kon rennen voordat we het hek binnen zouden gaan. Het was half bewolkt en een stuk frisser dan de dag ervoor. Ik ging echter nog gekleed als 'de dag ervoor', d.w.z. korte broek, t-shirt en blote voeten in sandalen. Ach, een beetje doorstappen en je krijgt het vanzelf warm.
Ter hoogte van 's werelds langste ecoduct ging ik het hek door en ging Atilla aan de lijn. Hij rent namelijk heel hard en heel graag dus als hij een ree ziet wil hij weleens testen wie er het snelste is. Kort na het 'Gebed zonder End', zogenoemd omdat deze kaarsrechte weg van vroegere Franse legerpost naar legerpost is aangelegd, kwamen wij ons eerste ree tegen.
Atilla zag het dier niet dus konden wij onze weg rustig vervolgen. Lopend in de richting van Hilversum kwamen we er nog meer tegen. Nu wel geconstateerd door de hond omdat wij beneden de wind liepen. Was de hond los geweest dan hadden de reeen een lesje natuurlijk gedrag gekregen want om half tien open en bloot op de hei rondstruinen is dat bepaald niet. De ree heeft hier echter geen natuurlijke vijanden en waant zich volkomen veilig. Helemaal bont maakt een reebok het. Op een meter of 8 afstand speelt deze bok alsof hij in Madame Tussaud staat. "Ze zien mij niet, ze zien mij niet". Mijn grote vleeseter had geen interesse, hij zat immers aan de lijn, en na een paar minuten gingen wij maar weer verder. Volkomen onnatuurlijk gedrag maar wat kun je verwachten van deze verwilderde hertenkampbeestjes ?
De watertoren van Laren kwam in zicht.
Bij de drinkplaats waren een tiental Schotse Highland koeien aan het rusten en grazen. Rustige beesten die er echter zeer vervaarlijk uitzien met hun enorme hoorns. Als je rustig blijft kun je ze op twee meter afstand passeren. Het Goois Natuurresevaat adviseert om op 25 meter afstand te blijven maar ze willen nog wel eens op het pad staan of liggen. Na de drinkplaats ging ik het bos in om vlak langs voormalig legerkamp Crailoo weer richting de rand van Bussum te gaan. Eenmaal buiten het hek kon Atilla weer los om nog tien minuutjes te kunnen rennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten