Alles wat groeit en bloeit...

...en ons altijd weer boeit ! Onze klimroos doet het weer uitstekend dit jaar. Dertig jaar oud, gekortwiekt tot 20cm, verhuist en toch weer volop in bloei.

Drank maakt meer kapot dan je lief is...

Het is mode. Of gebrek aan normen en waarden ? In de loop der jaren is het aantal branden in de Nederlandse natuur toegenomen. Ook in het Gooi gebeurd het steeds vaker dat hei of bos in brand staat. Vaak aangestoken door jeugdigen die niet weten wat ze nu eigenlijk doen. Soms worden er jongens voor gepakt, meestal zijn de daders onbekend.

Op de hei bij Bussum was een leuk speelbosje met takkenhut voor de kinderen maar ook hier vond opgeschoten tuig het nodig om de boel in de fik te steken. Na het drinken van Smirnoff Ice gaan ze 'lollig' doen. Moet toch kunnen ???

De Doodweg

De Doodweg van Bussum naar het St.Janskerkhof bij Laren, vroeger de enige begraafplaats in het Gooi. Op de kaart zijn meerdere Doodwegen te vinden en die leiden allemaal naar dit kerkhof. Kist op de schouders en lopen maar.

Bussummer- en Westerhei

Woensdag 3 juni 2009, duur : 1,5 uur. Ik had de kinderen naar school gebracht en ging daarna met hond Atilla naar de hei bij Bussum. Ik had de auto bij de voormalige speeltuin 'Rosmalen' neergezet zodat Atilla nog even lekker kon rennen voordat we het hek binnen zouden gaan. Het was half bewolkt en een stuk frisser dan de dag ervoor. Ik ging echter nog gekleed als 'de dag ervoor', d.w.z. korte broek, t-shirt en blote voeten in sandalen. Ach, een beetje doorstappen en je krijgt het vanzelf warm.

Ter hoogte van 's werelds langste ecoduct ging ik het hek door en ging Atilla aan de lijn. Hij rent namelijk heel hard en heel graag dus als hij een ree ziet wil hij weleens testen wie er het snelste is. Kort na het 'Gebed zonder End', zogenoemd omdat deze kaarsrechte weg van vroegere Franse legerpost naar legerpost is aangelegd, kwamen wij ons eerste ree tegen.
Atilla zag het dier niet dus konden wij onze weg rustig vervolgen. Lopend in de richting van Hilversum kwamen we er nog meer tegen. Nu wel geconstateerd door de hond omdat wij beneden de wind liepen. Was de hond los geweest dan hadden de reeen een lesje natuurlijk gedrag gekregen want om half tien open en bloot op de hei rondstruinen is dat bepaald niet. De ree heeft hier echter geen natuurlijke vijanden en waant zich volkomen veilig. Helemaal bont maakt een reebok het. Op een meter of 8 afstand speelt deze bok alsof hij in Madame Tussaud staat. "Ze zien mij niet, ze zien mij niet". Mijn grote vleeseter had geen interesse, hij zat immers aan de lijn, en na een paar minuten gingen wij maar weer verder. Volkomen onnatuurlijk gedrag maar wat kun je verwachten van deze verwilderde hertenkampbeestjes ?

De watertoren van Laren kwam in zicht.

Bij de drinkplaats waren een tiental Schotse Highland koeien aan het rusten en grazen. Rustige beesten die er echter zeer vervaarlijk uitzien met hun enorme hoorns. Als je rustig blijft kun je ze op twee meter afstand passeren. Het Goois Natuurresevaat adviseert om op 25 meter afstand te blijven maar ze willen nog wel eens op het pad staan of liggen. Na de drinkplaats ging ik het bos in om vlak langs voormalig legerkamp Crailoo weer richting de rand van Bussum te gaan. Eenmaal buiten het hek kon Atilla weer los om nog tien minuutjes te kunnen rennen.

Proloog

Lopen kon ik al vroeg maar ik ben pas met wandelen begonnen toen ik 34 was. 'Serieus' wandelen althans want op de middelbare school heb ik een twee-daagse survivaltocht door - toen nog de 'wilde' -Flevopolders en over de Veluwe en een meerdaagse Pax Christie voettocht door Noord-Brabant gedaan maar dit leidde indertijd niet tot vaker wandelen.
In 1995 ging ik met 3 vrienden de West-Highland Way lopen in Schotland en vanaf die tijd kan ik zeggen dat wandelen mijn hobby is. Het liefst doe ik dat met zo min mogelijk mensen. Er zijn echter uitzonderingen zoals de avond4daagse met mijn kinderen, de Dam-tot-Damwandeltocht of een TGO Challenge reunion.
Dit blog zal gaan over wandelingen van kort tot lang, in het hier en nu en in het verleden, over natuur, opinies en allerhande zaken die direct of indirect met wandelen te maken hebben.
Je kunt reageren op dit blog (ook anoniem) en tips geven maar grove en stompzinnige reacties zullen verwijderd worden.
Ik wens je veel lees- en kijkplezier en hoop dat je inspiratie op zult doen voor je eigen wandelingen.