Het zonnetje kwam net boven de bomen toen ik op weg was naar het station. Alvast een half uurtje warm gelopen en in Amsterdam naar de Dam gelopen. Hier was net als vorig jaar de start maar het was nu een stuk drukker. Er was geen routebeschrijving beschikbaar. Lastig misschien voor nieuwkomers maar je hoefde eigenlijk alleen maar de stoet te volgen. In zo'n meute lopen is 'not my cup of tea'.
Amsterdam is ook om half negen 's ochtends al een drukke stad. Binnen 10 minuten ben je echter al weg uit het centrum en als je al die wandelaars dan wegdenkt zou je kunnen denken dat de inwoners nog in bed liggen. Afgezien van enkele bekende touristische attracties kom je natuurlijk ook op wat minder bekende maar niet minder fraaie locaties, zoals op het Entrepotdok waar de pakhuizen van vroeger omgebouwd zijn tot appartementen.
Na de Zeeburgerdijk verlieten we definitief de bebouwde kom van Amsterdam en staken we vervolgens het Amsterdam-Rijnkanaal en het IJ over. Vorig jaar ging ik hier nog rechtsaf om de lus door Waterland te maken, nu bleef ik helaas in de drukte. Schellingwoude, Nieuwendam en Buiksloot, met hun aparte en soms grappige dijkhuisjes, werden gepasseerd. Smalle straatjes die voor de gemiddelde tourist misschien 'typical Dutch' zijn maar ik krijg er toch altijd een beetje een benauwd gevoel van. Uiteraard staan ook hier veel huizen te koop maar ik zoek liever de ruimte op.
De dag begon ondertussen behoorlijk warm te worden en de enkele terrasjes onderweg puilden dan ook uit met uitrustende wandelaars die de nodige verkoelende drankjes tot zich namen.Gezelligheid kent geen tijd en het tweede deel van de wandeling is een stuk minder interessant.
De stempelpost tussen de flats van Oostzaan brengt de laatste gezelligheid voor het centrum van Zaandam. 4 km snelweg en industrieterrein moeten eerst nog in de blakerende zon geslecht worden. Naarmate de afstand vordert zie je toch steeds meer mensen moeilijker gaan lopen. De warmte eist z'n tol. Mijn indruk is dat er meer vrouwen dan mannen lopen en de grootste leeftijdsgroep zit toch ruim boven de veertig. Na de Joop den Uijlbrug komen we in de bewoonde wereld van Zaandam. Het eind is nabij. Twee bruggen over bij de jachthaven van Zaandam en dan de chaotische drukte van het centrum in. De terrassen puilen al uit en iedereen, gefinished of nog niet, loopt door elkaar. Vorig jaar was dat nog heel verwarrend voor mij omdat totaal niet duidelijk is hoe de route verder gaat. Moeten ze toch eens wat aan doen.
Volgend jaar geen Dam-tot-dan wandeltocht meer voor mij. Ik heb het nu wel gezien.
